Ανακαλύψτε τις ομορφιές της Ευρυτανικής φύσης!

Ο Νομός Ευρυτανίας, κατεξοχήν ορεινός, βρίσκεται στο κέντρο της Ελληνικής επικράτειας. Χαρακτηριστικά του, τα πανύψηλα ελατοσκεπή βουνά και οι πλούσιες σε νερά πηγές, το σχετικά ήπιο κλίμα, με πολλά χιόνια το χειμώνα και δροσερά καλοκαίρια. Το Ευρυτανικό αλπικό τοπίο, έχει πολλά να προσφέρει στον επισκέπτη, στον τουρίστα, στον περιηγητή.

Το χιονοδρομικό κέντρο του Βελουχίου, που θεωρείται από τα καλύτερα της Ελλάδας, αποτελεί σημείο αναφοράς του χειμερινού τουριστικού χάρτι στη Χώρα μας. 

Τα ποτάμια της περιοχής χαρίζουν στους φίλους της περιπέτειας μοναδικές στιγμές απόλαυσης! Η διάσχυση του "Πάντα Βράχει", το kayak και το rafting στα Διπόταμα, το μπάνιο στην παραλία της Αγίας Βλαχέρνας, η διέλευση της Via Ferrata, καθώς και το μπάνιο στον καταράκτη της Μαύρης Σπηλιάς, αποτελούν μέρος των πολυάριθμων δραστηριοτήτων που συνεπέρνουν τους επισκέπτες της Ευρυτανικής γής.

Ιστορία της Περιοχής

Η πρώτη ιστορική αναφορά στους κατοίκους της περιοχής έγινε από τον Θουκυδίδη, κατά τον 5ο αιώνα π.Χ., αναφορικά με τις πολεμικές επιχειρήσεις στην περιοχή της Δολοπίας, στα βορειοανατολικά του νομού Ευρυτανίας. Ωστόσο, ο Όμηρος μνημονεύει την περιοχή ήδη στην Ιλιάδα (Β’ στιχ. 682-685), γεγονός που, σε συνδυασμό με σημαντικά αρχαιολογικά ευρήματα, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι από το 1100 π.Χ. αναπτύχθηκε εδώ ένας αξιόλογος πολιτισμός.

Η αρχαία πρωτεύουσα της Ευρυτανίας ήταν η πόλη Οιχαλία, αν και η ακριβής τοποθεσία της παραμένει ασαφής. Το όνομα "Ευρυτανία" προέρχεται από το ρήμα "ερύω", που σημαίνει τεντώνω τη χορδή του τόξου. Συνεπώς, "ευρυτάν" ήταν αυτός που τοξεύει καλά, και το όνομα χρησιμοποιήθηκε ως επίθετο για τον πρώτο βασιλιά της περιοχής, τον Εύρυτο, έναν δεινό τοξοβόλο. Μια άλλη ερμηνεία αναφέρει ότι το όνομα οφείλεται στα πολλά νερά της περιοχής: Ευ + ρέω = εύρυτος περιοχή, δηλαδή χώρα με καλοτρεχούμενα νερά.

Εκτός από τους Ευρυτάνες, στην περιοχή κατοικούσαν οι Δόλοπες, οι Απεραντοί και οι Αγραίοι. Η θρησκεία των αρχαίων Ευρυτάνων ήταν παρόμοια με αυτή των υπόλοιπων Ελλήνων, αλλά με κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, όπως η λατρεία του Διόνυσου και της Άρτεμης, θεάς του κυνηγιού, που φαίνεται να είχε αφιερωθεί και ένα ιερό από το οποίο προέκυψε και το όνομα της φυλής των Αγραίων. Επίσης, οι Ευρυτάνες απέδιδαν ιδιαίτερη τιμή στον Οδυσσέα, με ένα μαντείο που πιθανώς βρισκόταν στη σπηλιά της «Αποκλείστρας» ή στη «Μαύρη Σπηλιά» στον Προυσό.

Η σημερινή πρωτεύουσα του νομού, το Καρπενήσι, πιστεύεται ότι χτίστηκε κατά τη Βυζαντινή περίοδο. Οι επικρατέστερες εκδοχές για την προέλευση του ονόματος είναι είτε από την κουτσοβλάχικη λέξη Carpen = σφενδάμι (Carpen-isu = τόπος πολλών σφενδαμιών), είτε από την τούρκικη λέξη "κάρ-μπενίς", που σημαίνει χιονοσκέπαστος.

Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Περίοδος

Η μάχη στην τοποθεσία "Κοκκάλια" εναντίον των Γαλατών αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα πολεμικά γεγονότα της περιοχής. Κατά τη διάρκεια της Ρωμαϊκής κυριαρχίας και της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, η Ευρυτανία δεν έχει να επιδείξει σημαντικά γεγονότα, εκτός από τα λίγα χριστιανικά μνημεία. Η παλαιοχριστιανική βασιλική του Κλαυσιού, έργο του 5ου αιώνα μ.Χ., και οι τοιχογραφίες στο μοναστήρι του Προυσού, είναι μερικά από τα πιο αξιόλογα δείγματα.

Κατά τη Βυζαντινή περίοδο, λόγω του ορεινού χαρακτήρα της περιοχής, οι κάτοικοι της Ευρυτανίας απολάμβαναν φορολογικές απαλλαγές, και ολόκληρη η περιοχή ονομάστηκε "Άγραφα", καθώς δεν ήταν γραμμένη στα κατάστιχα του κράτους. Κατά τη διάρκεια της εικονομαχίας, οι Ευρυτάνες αντιστάθηκαν στην πολιτική των εικονομάχων και διατήρησαν τις εικόνες στους ναούς τους.

Τουρκοκρατία και Επανάσταση του 1821

Η Ευρυτανία έγινε γνωστή κατά την Τουρκοκρατία και την Ελληνική Επανάσταση του 1821, όταν η περιοχή έγινε καταφύγιο για τους αρματολούς και κλέφτες, όπως ο θρυλικός Κατσαντώνης. Η μάχη στο Κεφαλόβρυσο το 1823, όπου ο Μάρκος Μπότσαρης θυσιάστηκε, είναι το σημαντικότερο πολεμικό γεγονός της περιοχής.

Νεότερη Ιστορία

Η Ευρυτανία διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο και κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής, όταν αποτέλεσε καταφύγιο για τους αντάρτες. Στο χωριό Βίνιανη το 1944, συγκροτήθηκε η πρώτη κυβέρνηση των βουνών, η ΠΕΕΑ, που προκήρυξε τις πρώτες πραγματικές εκλογές στην Ελλάδα, στις οποίες ψήφισαν και οι γυναίκες.